Heel lang geleden….  

of was ’t nou onlangs?

Heel ver hiervandaan…..of juist dichtbij………..

Ergens in een wereld, waar jij niet komen kan.

alleen van dromen kan, daar zijn wij:

de scherven van je wezen,

die je niet wilt zien en zijn,

verstopt achter het spiegelglas,

wie jij niet bent, wie jij niet was;

gevangen in een spiegel en niet vrij.

Er was eens, er is eens, er zal altijd zijn,

want er is altijd wel een andere kant.

Dit is het begin van het openingslied uit de musical "Scherven!"  Deze musical wordt in oktober 2020 op de planken gebracht door de leerlingen van Club So.

"Scherven!" is een coming of age- verhaal met ontzettend veel symboliek. Het verhaal gaat over de worsteling die mensen met hun zelfbeeld  hebben en de fases waar zij in hun leven doorheen gaan. De fase die in dit verhaal het meest belicht wordt, is de puberteit. De meeste acteurs hebben zelf de leeftijd waarop zij in deze fase zitten, of er net uit zijn. Zij ervaren het leven niet altijd als gemakkelijk. Ze moeten zich opnieuw leren verhouden tot de wereld en andere mensen en vooral tot zichzelf. Dat klinkt door in het lied "Wijs mij de weg!"  

Blijkbaar ben ik op reis gegaan, zonder m’n jas en m’n Naikies aan.                  

Ben onderweg.. ik weet niet waarom en hoe...                                           

Blijkbaar ben ik in een ander land.. ben ik op zoek naar een overkant..                        

Ik heb geen naam in dit Schervenland. Waar moet ik nou naar toe?

Wijs mij de weg, ga me voor!          

Ik ben op zoek, naar een spoor       

van wie ik ben.. of wil zijn…

Scherven doen pijn!   

Naast de puberteit is er ook wat aandacht voor de midlife-crisis. De mensen met wie onze jongeren te maken hebben, verkeren vaak in deze fase. In deze fases stel je jezelf vaak vragen zoals:

Wie ben ik? Wie wil ik zijn? Hoe zien anderen mij? Hoe zie ik mezelf? Kloppen de dingen met elkaar? Wie wil ik worden. Om een antwoord te vinden op die vragen, moet je jezelf "onder ogen zien". Het symbool dat de schrijfster hiervoor gekozen heeft, is de spiegel. Daarin kun je jezelf immers  zien.

Het verhaal van "Scherven!"

Het verhaal speelt zich af in twee werelden:

1. De mensenwereld
2. Spycheland

Er is een jonge puber die in de spiegel kijkt. Het bevalt hem/haar totaal niet, wat hij/zij daar ziet en in wanhoop gooit hij/zij de spiegel kapot, hoewel er een wachter is uit Spycheland die ervoor moet zorgen dat dat niet gebeurt. Dat is het stoere elfje Falsifer.

De persoon breekt in 4 stukken (4 personen, die in Spycheland "splinters" heten), die elk een deeltje van zijn/haar persoonlijkheid vormen:

1. Deeds, de doener
2. Sensa, de voeler
3. Notice, de waarnemer
4. Breens, de denker

Deze splinters moeten de scherven van hun zelfbeeld bij elkaar rapen. Deze taak wordt moeilijker gemaakt door de bijzondere, sprookjesachtige bewoners van Spycheland. Deze wezens symboliseren gedrag en gevoelens die voorkomen in de verschillende fases van het leven van een mens: eigenwijsheid, boosheid, eenzaamheid, groei, pestgedrag, verlegenheid, wijsheid, jaloezie, etc.

Het jongere bijna-puber zusje van Falsifer heet Fancifer. Zij woont in Spycheland en verveelt zich daar. Ze wil dan ook niet dat het de splinters lukt om hun zelfbeeld te helen, want dan gaan zij weer terug naar mensenland. Ze liegt dat ze gezien heeft dat de spiegel in 5 stukken is gebroken. Iedereen denkt dat dat er een splinter is kwijtgeraakt. Daardoor wordt de zoektocht van de vier splinters erg bemoeilijkt.

Wil je weten of het de splinters lukt om alle scherven te vinden en hun zelfbeeld te helen, zodat ze terug kunnen naar Mensenland? Kom dan in oktober 2020 naar Wijkcentrum De Huesmolen. Meer informatie volgt.

Het verhaal begint mogelijk met een spiegeldans.

Een sluierdoek, waarachter de fancy world (fantasie… stel je voor… to fancy… fantasy) ligt.

Er achter dansen spiegelwezens… Het zijn allemaal aspecten van jezelf.

Af en toe komt iemand achter het gordijn vandaan en danst er voor… in spiegelbeeld…..

Dan volgt het breken van de spiegel.

Het publiek weet niet wie er in de spiegel heeft gekeken.

Er ontspint zich een dialoog tussen Fancifer en Falsifer. Fancifer gaat terug achter het doek. Falsifer gaat mee achter het doek. Fancifer vertelt dat er vier nieuwe spiegelwezens ontdekt zijn in de fantasy wereld en dat ze niet weet waar die thuis horen. Moeten ze terug naar de gewone wereld? Horen ze in de spiegelwereld? Zij vindt dat ze maar in de fantasy wereld moeten wonen. Falsifer maakt daar ruzie over met haar. Die wil ze in de gewone wereld hebben. Het lijkt alsof Falsifer de slechterik is. Die is veel te onvoorzichtig.

Het doorzichtige doek moet weg en we zitten in de fancy world.

De algemene opening begint met het lied: